Hoe geef je troost bij en na de uitvaart van een baby of kind? Je was bij de uitvaart of je was er niet, of je weet dat een baby of kind overleed. Het kind van een gezinslid, een familielid, uit jouw vriendenkring, een collega of van iemand verder weg de kleindochter van de nicht van jouw achterbuurvrouw …
Vaak hebben familie, vrienden, collega’s niet de kans gekregen om de baby te verwelkomen of ontmoet je de kinderen van jouw collega’s niet. Toch heb jij een belangrijke rol om de herinneringen aan de baby of kind levend te houden.
De rouwende ouders hebben oprechte aandacht en steun nodig om te rouwen en voor het verweven van hun overleden baby of kind in hun leven. Zij hebben personen nodig die interesse tonen met schouders om op te leunen, oren die luisteren en handen die dragen en zorgen. In al het contact met ouders laat je OMA (oordelen, meningen & adviezen) en NIVEA (niet invullen voor een ander) thuis. Neem ANNA (altijd navragen nooit aannemen) mee, gedraag je als een OEN (open en nieuwsgierig) en gebruik een snufje LSD (luisteren, samenvatten en doorvragen). Wees je ten alle tijden bewust dat je de pijn van het gemis niet verzacht, hoogtens ietsepietsje dragelijker maakt!
Maar er is meer, ook een jaar of jaren later. Ik geef aantal tips van praktische handelingen tot troostgevers:
Ben je onzeker, vraag je je af of je wel genoeg steun geeft, of jouw steun helpend is … Dat mag! Ouders van een overleden kind bewandelen hun rouwpad voor het eerst (hopelijk) en jij geeft voor het eerst steun aan hun. Vaak weten ouders niet weten wat het meest troostgevend is, hoe moet jij dat dan aanvoelen.
Vaak is een luisterend geruststellend oor voldoende om weer op pad te gaan. Eventueel ontvang je tips en adviezen. In de tussentijd lees je mijn blog. Staat jouw suggestie en niet bij, hoogstwaarschijnlijk is er niets aan de hand….
Bel mij en in een kwartier tijd luister ik naar je.
