Kutopmerkingen; de meest troostloze woorden en gedrag na het overlijden van een baby of kind

Ronduit de kutopmerkingen, die je zegt omdat je jezelf geen houding weet te geven, omdat je je ongemakkelijk voelt, je niet goed tegen stiltes kan en dan maar iets zegt, je niet kan luisteren naar een ander, omdat je geen idee hebt, omdat je de pijn bij een ander niet kan aanzien, omdat je geen ervaring hebt moet rouwende mensen, om jouw eigen pijn te verzachten, of in het ergste geval omdat je gewoon echt een hork bent? Of omdat je niet weet wat je wél kan zeggen

Soms is het niet alleen wat je zegt of wat je niet zegt, maar ook wat je doet of niet deed.

Ik lees een kwartiertje scrollen over mijn instagram-tijdlijn twee berichten over lompe opmerkingen na het overlijden van een kind. Rouwende ouders krijgen deze onzin en bagger (je leest het goed) over zich uit gestort. Ik maak een verhaal. Twee, om precies te zijn! Eén of de over de kutopmerkingen en de andere over het waarom doen mensen dat. Wist je trouwens dat ouders de meeste kutopmerkingen ontvangen van hun (schoon)familie, leidinggevende én zorgmedewerkers!?

Dus lees hieronder de opmerkingen die ouders kregen. Mocht je van plan zijn om de ouder van een baby of kind tot in het allerdiepste puntje van zijn/haar ziel te pijnigen. In het meest gunstige geval wordt je een letterlijke of figuurlijke boksbal. Zet je jouw relatie met de ouders op scherp en wordt je na een woordenwisseling of stilzwijgend uit hun leven geschrapt.

Met dit gedrag vergroot je de pijn en eenzaamheid van rouwende ouders:

Zeg dat je geen zin hebt in een etentje waarbij ook de rouwende ouder aanwezig is
ontloop rouwende ouders op het werk of in de supermarkt. Het liefst goed zichtbaar met de grootst mogelijk boog alsof zij een zeer besmettelijke ziekte hebben.
jouw ongemak is belangrijker dan de pijn en verdriet van de ouders
laat niks van je horen; stuur geen appje, belletje, kaartje, bloemetje of wat dan ook.
ren weg als rouwende ouders zichtbaar emotioneel zijn of huilen
geef adviezen alsof jij de expert bent, zinnen die beginnen met ‘jij moet ……. ‘
vraag advies over jouw nieuwe handtas of welke kleur nagelak het beste bij jou past

De opmerkingen die goed scoren op de ladder van het veroorzaken van de meeste pijn:

verklein of vergelijk het leed van ouder met jouw leed:
ik verlies niet alleen mijn kleinkind, nichtje of neefje, maar moet ook jouw verdriet aanzien
mijn oma, konijn, muis of ….. overleed vorig jaar ook plotseling
vertel dat andere ouders 3 overleden kinderen hebben
zeg tegen ouders: bel mij als je hulp nodig hebt!
vertel je eigen verhaal en luister niet naar de ouders
vel een oordeel over het uiterlijk of huishouden van de rouwende ouder: wat zie je er goed uit, wat zie je er moe uit, wat is het hier smerig ….
verkondig dat het tijd is om door te gaan om door te gaan met hun leven
overtuig ouders dat het de hoogste tijd is dat de baby- of kinderkamer opgeruimd wordt. En vraag tegelijkertijd uitgeleende spullen voor de babykamer terug.
Plaats één van onderstaande meest troostloze opmerkingen:
- je moest nog iets leren in jouw leven en daardoor ging jouw kind dood!
- wees blij dat je geen ziek of gehandicapt kind (meer) hebt!
- wordt opnieuw zwanger als je de dood van je kind nog een keer kan verwerken!
- ben je nog niet over je verlies heen!?
- het is God’s wil!
- de baby is nu op een betere plek!
- niet janken! De baby was nog maar een paar centimeter. Je kan t ook erger maken dan het is!!
- domme pech, volgende keer beter
- jouw kind is verder lijden bespaart gebleven
- het is jouw eigen schuld, de (in)directe verwijten; jij brak de zwangerschap af, jij moest perse thuis bevallen, jij rookt(e), je bent te dik, hoort erbij als je op hoge leeftijd moeder wil worden, je schakelde te laat hulp in, je lette niet goed op
- het is toch maar gewoon as!? Stuur het op met de post voor mijn assierraad
- het is te hopen dat jullie snel papa en mama worden! (net na de bevalling van ons sterrenkindje)
- je hebt toch nog een levend gezond kindje
- over de uitvaart: had ik anders gedaan, niemand kent hem immers
- dan heb je wel voor God gespeelt hé! (na beeidiging van de zwangerschap door ziekte)
- gelukkig hebt je nooit zijn oogjes nooit gezien en zijn stemmetjes gehoord.
- nadat je bij het afscheid was: ik wil dit in ieder geval nooit meer meemaken
- wat jij schrijft op social media is zo deprimerend
- het komt goed of het is goed zo
- alles gebeurd met een reden
- je weet in ieder geval dat je zwanger kan worden
- de maker leeft nog
- je krijgt wat je verdient
- als je er niet meer mee bezig bent, lukt het vaak wel (tegen twee rouwende moeders)
- wanneer staat de abortus gepland? Tegen een vader waarvan het kindje bij 22 weken overleed
- ik zet mijn dode oma toch ook niet op facebook
- ach gelukkig was het bij 22 weken en niet voldragen
- moet dit echt op facebook!?
- gelukkig heb je er nog 1
- maar je kan altijd nog zwanger worden
- gelukkig ben je nog jong
- je hebt er nooit voor kunnen zorgen, dan kun je het ook niet missen
- je mag in je handen knijpen dat het zo is afgelopen
- is dit kindje wel goed?

Misschien lach je er om …. maar dit is wat er echt gebeurd anno 2025! Verdraag jij de rauwe rouwpijn van jouw zoon, dochter, schoonkind, zus, broer, nicht, neef, vriendin, vriend, buren, collega of kerkgenoot of …. niet?

Mijn dringende advies aan jou: verdiep je in het overlijden van een kind! Leen boeken van de bibliotheek, Met mijn ziel onder de arm van Riet Fiddelaers is een aanrader. Lees mijn blog, zoek en lees andere blogs of volg rouwende moeders op Instagram.

Vraag hulp! Bel mij voordat je ouders benaderd, nog beter volg therapie bij een ZKM-psycholoog en onderzoek de manier waarom jij met verlies en rouw omgaat, onderzoek tegelijkertijd jouw hechtingstijl. Heel, wees bewust en leer jezelf opnieuw kennen ….. Geloof mij ouders hebben hun handen vol aan zichzelf overeind houden, daar hoeft jouw ellendige opmerkingen niet bovenop. Gewoon niet! Omdat ze niet helpen, omdat ze nachten nog slapenlozer maken en zakdoeken nog natter van de tranen, omdat je vriendschappen en relaties op het spel zet …. Bel mij als je twijfelt

Kutopmerkingen; de meest troostloze woorden en gedrag na het overlijden van een baby of kind

Memo- bloemenband®

Bloemenband®

Een troostgevend condoleanceboek

Hoe geef ik troost na de uitvaart van een baby of kind?

Meld je aan voor onze nieuwsbrief