Gebroken hartjes, vroeger een plant in onze tuin van het huis waar ik opgroeide. Tikkie oudbollig vond ik ‘em, toen al als kind. Had ik er nog geen idee van dat mijn eigen hart ook zou kunnen breken en al helemaal niet dat er ook een gebroken-hart-syndroom bestond.
Cardiologen noemen dit syndroom ook wel Tako Tsubo cardiomyopathie of stresscardiomyopathie. Japanse cardiologen hebben de naam Tako-Tsubo bedacht, omdat de linkerhartkamer van de mensen met deze aandoening lijkt op een kruik waar zij inktvissen mee ontvangen. Tako Tsubo cardiomyopathie is een zeldzame vorm van hartfalen. Toch heb ik een aantal mensen mogen ontmoet tijdens mijn verpleegkundige carriére in het academische ziekenhuis.
Bij hevige emotionele of lichamelijke stress komen stresshormonen vrij in de bloedbaan, die een verlammend effect kunnen hebben op een deel van de hartspier (de linkerhartkamer). Ook zonder stress kan je deze vorm van hartfalen krijgen. Je wordt altijd opgenomen in het ziekenhuis omdat de symptomen, maar ook het hartfilmpje en bloedonderzoek lijken op een acuut hartinfarct. Maar je hebt geen vernauwingen in de kransslagader. De behandeling bestaat uit medicatie, aangevuld met hartrevalidatie. Het herstel van de hartspier duurt enkele weken
